Rolnik ekologiczny gospodaruje bez użycia chemicznych środków ochrony roślin przeciw chwastom, szkodnikom i chorobom roślin, dlatego jego głównym zadaniem jest stwarzanie optymalnych warunków dla wzrostu roślin. Rolnik ekologiczny dąży do uzyskania dobrze odżywionych roślin, bez objawów niedoboru składników jednak nie „przenawożonych”.
Zwierzęta są karmione paszami, wyprodukowanymi w gospodarstwie lub pochodzącymi z innego gospodarstwa ekologicznego. Obornik, uzyskiwany od zwierząt jest wykorzystywany do nawożenia pól uprawnych. Zamyka w ten sposób obieg materii, krążącej w ekologicznym gospodarstwie. Prawidłowe połączenie produkcji roślinnej ze zwierzęcą, zapewnia samowystarczalność nawozową gospodarstwa ekologicznego i jest podstawą do utrzymania stabilności i zrównoważenia rolniczego ekosystemu w gospodarstwie.
Obok produkcji zdrowych roślin w zdrowiej glebie, podstawową zasadą rolnictwa ekologicznego jest chów zwierząt, zgodny z wymogami gatunku. I tak np. trzymanie kur w klatkach jest zabronione, a świnie mają ściółkę i naturalne światło w pomieszczeniach. Wszystkie gatunki zwierząt muszą mieć wybiegi i pastwiska. W rolnictwie ekologicznym zabronione jest stosowanie transferu zarodków, tuczenie zwierząt, stosowanie pasz pochodzenia zwierzęcego oraz pasz, zawierających dodatki syntetyczne i organizmy modyfikowane genetyczne (GMO).
Rolnik ekologiczny nie stosuje szybko działających nawozów mineralnych. Pracuje, wspierając naturalne procesy biologiczne. W trosce o rozwój i zaopatrzenie roślin w ważny składnik, jakim jest azot, uprawia rośliny motylkowe (np. koniczyna, łubiny, groch, bobik) współżyjące z bakteriami brodawkowymi. Bakterie te żyją na korzeniach roślin motylkowych w brodawkach (stąd ich nazwa), wiążąc wolny azot atmosferyczny i udostępniając go roślinom. Rośliny głęboko korzeniące się gromadzą składniki takie, jak fosfor, potas, magnez z głębszych warstw gleby (1 do 1,5m) i przemieszcza je ku górze, dzięki czemu są dostępne dla roślin następnych, płytko korzeniących …
W ekosystemie, jaki panuje na polu, w którym nie stosuje się chemicznych środków, występuje o wiele więcej organizmów, wspierających rolnika ekologicznego w pracy. Organizmy glebowe rozkładają cały materiał roślinny, na którym mogą przetrwać choroby roślin uprawnych. Dżdżownice mieszają i przewietrzają glebę, wpływając na znaczną poprawę jej struktury, a dzięki temu na lepsze zaopatrzenie w wodę i substancje pokarmowe dla roślin uprawnych. Ptaki, chrząszcze i pająki pożerają tysiące szkodliwych owadów. Pożyteczne owady Rolnik ekologiczny wspiera naturalnych wrogów szkodników roślin uprawnych, zwanych organizmami pożytecznymi, poprzez utrzymywane w gospodarstwie miejsca ich bytowania …
W polu, rolnik ekologiczny uprawia wiele gatunków roślin w dobrze zaplanowanym i przemyślanym płodozmianie. Znajomość właściwości roślin uprawnych, ich wpływ na uprawy następcze, stan, w jakim pozostawiają glebę jest nieoceniona. Pomaga w ograniczeniu zachwaszczenia, występowania szkodników i chorób roślin do poziomu nie wpływającego negatywnie na wysokość i jakość plonu. Pomaga również uniknąć sytuacji chorób nieinfekcyjnych, będących wynikiem zmęczenia gleby, powstającego na skutek jej jednostronnego użytkowania. Czasami występowania szkodników i chorób roślin nie da się uniknąć. Wtedy rolnik ekologiczny musi pogodzić się z obniżką poziomu i jakości plonu. Dlatego zawsze w …
Gleba i utrzymanie jej żyzności jest dla rolnika ekologicznego poważnym wyzwaniem. To przecież jego warsztat pracy. Zachowanie i zwiększanie żyzności gleby poprzez właściwy płodozmian, przeciwerozyjną uprawę gleby (np. ciągłe okrycie gleby przez rośliny), wspieranie życia glebowego i zaopatrzenie w materię organiczną, należą od najważniejszych celów gospodarczych rolnika ekologicznego. Pojawiające się w uprawach choroby roślin, szkodniki, chwasty świadczą o zaburzeniu harmonii życia glebowego.
Rolnictwo ekologiczne kieruje się zasadą, dążącą do zamknięcia obiegu energii i materii w gospodarstwie. Procesy w nim zachodzące oraz zamknięty obieg decyduje o uzyskaniu wysokiej jakości żywności, przy jednoczesnej ochronie środowiska naturalnego. Gospodarstwo traktuje się jak jeden organizm. Taki system wpływa korzystnie na utrzymanie długoterminowej stabilność produkcji. Płodozmian, dobór gatunków i odmian roślin oraz ras zwierząt dostosowuje się do warunków siedliska. Prowadząc w ten sposób produkcję rolnik uzyskuje stabilność agro-ekosystemu. Dobrze zaplanowany i przemyślany płodozmian to połowa sukcesu. Niektóre gatunki roślin pozostawiają złe stanowisko dla roślin następczych, natomiast część roślin …
